Review: Bunkerrock 16

Afgelopen zaterdag werd alweer de zestiende editie van Bunkerrock gehouden. Op dit terugkomende krijgen vooral nieuwe en lokale bands de kans om te spelen in het Witte Theater in IJmuiden. Dit keer speelde de bands Against All Odds, Diverse, Now Rot, Plough en Yaya’s Out, die allemaal ingedeeld kunnen worden in een andere categorie. Van pop tot metalcore; voor elke rockliefhebben zat er wel wat tussen.

Against All Odds
De avond wordt geopend door Against All Odds. De eerste helft van de show heb ik helaas moeten missen, maar bij binnenkomst staat de zaal al redelijk vol. De band heeft er zelf veel zin in. Het enthousiasme is er en het komt allemaal spontaan over. Ondanks dat de band vraagt om wat meer beweging blijft het publiek rustig staan en toekijken. Muzikaal is alles in orde en ook klink het geluid in de zaal lekker.

Diverse
De band Diverse speelt rock covers. Nummers die de meeste mensen wel zullen kennen, zoals Smells Like Teen Spirit en Are You Gonna Be My Girl. Op het podium zijn maar liefst acht muzikanten te vinden, maar daar wordt te weinig mee gedaan. Zo zingen de drie zangeressen vaak hetzelfde zanglijntje en hadden ze wat meer met tweede en derde stemmen kunnen doen. De energie mist bij deze band een beetje, terwijl het publiek juist meer energie begint uit te stralen. De muzikanten beheersen hun instrumenten, maar dat kan beter uit de verf komen wanneer ze zelf nummers gaan schrijven en laten horen.

Now Rot
De nieuwste metalcoreband uit IJmuiden; slechts één optreden hebben ze hiervoor gehad en nu staan ze al op een groot podium. Het eerste nummer valt ook wat tegen en de uitstraling is niet heel sterk. Vanaf het tweede nummer gaat er een knop om. De muzikanten gaan steeds meer los en de zanger ontpopt zich als een echte frontman. De overgangen van de nummers kunnen nog wat vloeiender, maar voor een tweede optreden doen ze het prima. Waar bij de eerste twee bands het publiek wat rustig was, is er nu wat meer energie en komt er tijdens deze band de eerste pit van de avond. De frontman zweept het publiek goed op en men vermaakt zich goed op deze band. Een minpuntje was de misplaatste cover van Bro Hymn aan het einde; deze past totaal niet bij het genre dat de band zelf speelt.

Plough
Deze band gaat al een aantal jaar mee en laat dat zien ook. De heren staan zelfverzekerd op het podium, maar door de dynamiek komt de muziek als een grote brij over. Ook bij Plough gaat het publiek lekker los en word er genoeg rond gebeukt en geheadbangt in de zaal. Jammer genoeg kan de band het optreden van hun voorgangers Now Rot niet overstijgen. En dat terwijl ze al heel wat langer bestaan, veel meer optredens hebben gehad en wat meer ervaring zouden moeten hebben.

Yaya's Out
De laatste band van de avond is de Rolling Stones coverband Yaya's Out (voorheen Crackin’ Up). De nummers die deze band speelt zijn goed en de instrumentbeheersing is goed. Toch weet het niet het publiek te boeien en gaan veel mensen naar huis, waardoor de de zaal leeg begint te raken. De band oog saai en staat ook heel statisch op het podium. Alleen de zanger loopt nog wat heen en weer, maar veel meer gebeurd er niet.

Tekst: Thomas Stoker & Bert Hekman

Bands

Bert Hekman | woensdag 11 mei 2011, 14:47 | comments 4 | categorie Reviews | share on facebook share on twitter share on hyves

Reacties

Leuke show gespeeld zelf. Was nog vroeg, dus het publiek kwam nog niet los, maar toch blijft het leuk om op zo'n podium te spelen. Prima avondje, metalbands waren tof, organisatie was goed en de opkomst was goed!
#1 Bert | website | Wed 11 May 2011, 15:04
Is Diverse niet juist een coverband?
#2 Kasper | Wed 11 May 2011, 16:10
Ja, dat staat er toch ook?
#3 Bert | website | Wed 11 May 2011, 16:10
Het bier was ook goed, maar dat zie ik nergens staan?
#4 Gerald | website | Wed 25 May 2011, 23:02
Naam
E-Mail
Reactie